BEHG ma zastosowanie do wszystkich emisji CO2 wynikających ze spalania paliw grzewczych i silnikowych, takich jak koks i węgiel, które są wprowadzane do obrotu. Zgodnie z ustawą o podatku energetycznym wszystkie paliwa uznaje się za wprowadzone do obrotu w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Główne paliwa podlegające opodatkowaniu podatkiem energetycznym obejmują:

W celu oceny intensywności emisji paliw, ustawodawca ustalił tzw. standardowe wartości emisji dla wielu z tych paliw. Bardziej zróżnicowane uwzględnienie wskaźników emisji jest dozwolone tylko w przypadku paliw, dla których nie określono standardowej wartości emisji.

Węgiel jako paliwo jest szczególnym przypadkiem, ponieważ węgiel podlega nEHS, nawet jeśli jest zwolniony z podatku energetycznego na mocy § 37 ust. 2 nr 3 i 4 EnergierStG. Jeśli takie zwolnienie podatkowe istnieje, posiadacz pozwolenia uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podatkowego jest zobowiązany do uczestnictwa w nEHS zgodnie z § 3 nr 3b BEHG.

Podczas gdy paliwa zawierające wyłącznie komponenty biogeniczne podlegają wymogom sprawozdawczym w ramach nEHS już od 2021 r., nie ma to zastosowania do paliw składających się wyłącznie z biomasy do 2023 r. Ocena paliw biogenicznych lub biogenicznych komponentów paliwowych jest przeprowadzana przy zerowym wskaźniku emisji, pod warunkiem, że udział bioenergii wyraźnie spełnia niezbędne wymogi zrównoważonego rozwoju określone w rozporządzeniu w sprawie zrównoważonego rozwoju energii elektrycznej z biomasy lub rozporządzeniu w sprawie zrównoważonego rozwoju biopaliw. Zastosowanie zerowego wskaźnika emisji oznacza, że dla biogenicznego komponentu paliwowego nie trzeba nabywać żadnych certyfikatów, a co za tym idzie, odbiorca końcowy nie ponosi żadnych dodatkowych kosztów.